วันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

อย่าท้าทาย!!

แม้ความไม่รู้ก็ไม่อาจช่วยให้พ้นพญามัจจุราช ได้???

วันนี้ได้เห็นภาพสมเด็จวัดปากน้ำแล้ว รู้สึกสลดใจว่า  คนไทยทำไมใจถึงได้หยาบช้า ขนาดกล้าด่าพระมหาเถระที่บวชตั้งแต่สามเณร ทำคุณงามความดีมาตลอดชีวิต แค่มีคนไม่กี่คนมาสร้างเรื่องป้ายสี ยัดข้อหาด้วยเจตนาที่เจาะจงมุ่งร้ายทำลายประมุขสงฆ์โดยเฉพาะ แต่ละข้อหาช่างปัญญาอ่อนแต่คนก็เชื่อ เพราะอะไร หรือว่าวินิจฉัยของคนในสังคมตอนนี้ มันเสียไปเพราะแยกไม่ออกว่าอันไหนดีชั่ว ถูกผิด ควรไม่ควร

คนก่นด่าพระอย่างไม่ลืมหูลืมตา ช่างน่าสงสาร ยิ่งท่านมีคุณต่อพระพุทธศาสนามากเท่าไหร่ วิบากกรรมนั้นยิ่งจะส่งผลมากขึ้นเท่านั้น ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม แต่กฎแห่งกรรมนั้นมีอยู่ พระอรหันต์และผู้ปฏิบัติธรรมที่มีคุณวิเศษ ท่านรู้และเห็นด้วยตาภายในเข้าไปเห็นกิเลสที่ก่อให้เกิดวิบากกรรม 


โดยเฉพาะพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นสิ่งเหล่านี้ และพระองค์ทรงจัดหมวดหมู่ของกิเลส เพื่อง่ายต่อการแก้ไข  เป็น ๓ ตระกูล ใหญ่ คือโลภะ โทสะ และโมหะ

ตาภายนอกเราท่านอาจมองไม่เห็นกิเลส แต่สามารถมองเห็นอาการของกิเลสได้ เปรียบเหมือนกระแสไฟ เรามองไม่เห็น แต่เราเห็นอาการของกระแสไฟได้

เหมือนกระแสไฟฟ้าเข้าไปในหลอดไฟ ไฟก็สว่างเป็นต้น เปรียบเหมือนกิเลส เรามองไม่เห็นกิเลส แต่เราเห็นอาการของกิเลส เช่น อาการของกิเลสตระกูลโทสะเวลาโกรธจะหน้าแดง ปากสั่น ตาแดงเป็นต้น ตระกูลโมหะ คนหลงก็จะมัวเมาแสดงออกทางความคิดการกระทำ

อวิชชาความไม่รู้จึงทำให้มนุษย์หลงทำความชั่ว เวลากิเลสเกิดขึ้นก็จะบังคับจิตใจของมนุษย์ ให้พูดคิดทำในเรื่องที่ผิดชั่ว เช่นบางคนเสพสื่อพาลมากๆ หลง คิดว่าพระไม่ดีทั้งหมด ก็จะด่าตำหนิพระทำบ่อยๆ เข้าก็จะมีวิบากกรรม ทำให้ไปเกิดในอบาย พอมีโอกาสได้เป็นมนุษย์ กรรมก็จะส่งผลให้เกิดมามีปากที่เหม็นเน่า ปากเบี้ยวบ้าง เกิดในตระกูลต่ำ ถูกผู้คนเหยียดหยาม ใส่ร้ายป้ายสี เหมือนดั่งที่ตัวเคยทำ รูปร่างก็จะพิกลพิการ  บางกรรมที่มีเจตนาแรงกล้าก็จะส่งผลในชาตินี้ทันที เช่น ทรัพย์สินเงินทองวิบัติ น้ำท่วม ไฟไหม้ อุบัติภัย โรคร้ายรบกวน บางกรรม ก็ส่งผลในชาติต่อไป 

หน้าที่ของกรรมก็จะกดสรรพสัตว์ให้ตกต่ำลงไปเรื่อยๆ ตามแรงกรรม จะได้ไม่สามารถหลุดพ้นจากวัฏสงสาร ให้เวียนตายเวียนเกิด กว่าจะมีปัญญามารู้ว่า สิ่งใดผิด สิ่งใดชอบ ก็นานนับกัล์ปไม่ถ้วน กว่าจะมาถึงมีปัญญาดั่งชาตินี้ ก็ต้องผ่านการเวียนตายเกิดมายาวนาน แล้วไปเอาปัญญาใช้ในทางที่ชั่ว ก็วนลงเวียนไปสู่อบาย มีนรก เปรต อสุรกายเป็นต้น มีสัตว์เดียรฉานเป็นปริโยสาน 

ดังนั้นชาวพุทธ ต้องศึกษาความจริงของชีวิตหรือกฎแห่งกรรม เพราะสิ่งที่ทำด้วยความไม่รู้ ด้วยความคะนองปาก วิบากไม่เคยละเว้น จะตามติดไปทุกชาติ ไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไรก็ตาม ทั้งคน สัตว์ ก็จะประสพเคราะห์กรรมอันสาหัสนี้ อย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง หรือคุณจะกล้าท้าทายพญามัจจุราชต่อไป ก็แล้วแต่...เพราะถึงแม้ความไม่รู้ ก็ไม่อาจช่วยคุณให้พ้นจากพญามัจจุราชได้...

รักและห่วงใย